شايعترين عفونت تنفسي در شيرخواران و كودكان است علاوه بر ناروفارنكس سينوسهاي پارانازال كمكي و گوش مياني غالبا مبتلاست اين عفونت مي تواند به سرعت انتشار يافته و عوارض جدي به دنبال داشته باشد خصوصا اگرسوء تغذيه موجود باشد.

رينوويروسها شايع ترين عامل عفونتي است تغييرات پاتوفيزيولوژي كه در نازوفارنكس رخ مي دهد شامل ورم اتساع عروق تحت مخاطي ارتشاح سلول تك هسته (مي تواند تبديل به چندهسته اي شود)احتمالا نكروز سلولهاي سطحي پوششي و توليد مخاط است كه ابتدا زياد و چسبندگي كمتر داشته سپس غليظ و چركي مي شود دوره سرايت از چندساعت پيش از ابتلاء تا 1 الي 2 روزپس از پيدايش عفونت است به محض پيشرفت عفونت خصوصا در شيرخواران عوارض حادث شده به دليل اينكه باكتريهايي بالقوه، بيماري را به گوش و ساير قسمتهاي تنفسي تهاجم مي كند در شيرخواران و كودكان خردسال ارگانسيم مهاجم معمولاهموفيلوس آنفلوآنزا و استافيلوكوكها هستند در حاليكه در كودكان بزرگ معمولا استرپتوكوك گروه A و پنوموكوك ها هستند.

بررسي :

نشانه هاي باليني نازوفارنژيت معمولا در دوره شيرخوارگي شديدتر از دوره كودكي است حرارت -شيرخواران و نوپايان بين 3 ماه الي3 سال ناگهان به 40-39 رسيده و ممكن است چندساعت الي 3 روز طول بكشد تشنج ممكن است در دوران شيرخوارگي رخ دهد .

شيرخواراني كه دچار نازوفارنژيت هستند ممكن است كج خلق تحريك پذير و بي قرار باشند،ترشح زياد بيني مي تواند جدارهاي بيني و لب بالايي را تحريك نمايد تغذيه از پستان يا شيشه سخت بوده كه بدليل عدم توانايي براي تنفس و مكيدن همزمان است . اختلالات گوارشي مثل اسهال و استفراغ شايع بوده و درصورت شدت ممكن است به كم آبي و عدم تعادل الكتروليتي منجر شود.

شروع نشانه هاي باليني در كودكان بزرگترشامل تحريك و خشكي مخاط پوششي بيني و احتمالا حلق است . كودك ممكن است احساس سرما نموده و دچار عطسه و ترشحات رقيق بيني ، تب مختصر، سردردو ضعف عمومي و دردهاي عضلاني و بي اشتهايي باشد ترشحات بيني چركي شده و با انسداد مجاري بيني سبب مي شود كه كودك از راه دهان تنفس نمايد اين حالت ممكن است سبب گلودردشود علايم حادمعمولاظرف مدت10-6روزناپديد مي شود.

مراقبت ازكودكان مبتلا به نازوفارنژيت درمنزل:

1. تامين استراحت و جداسازي

   • تامين استراحت در تخت تا 24 ساعت پس از فروكش يافتن تب .
   • تامين استراحت كودك جدا يا تخت جدا به منظور پيشگيري ازانتشار عفونت به اعضاء ديگر خانواده باشد.
   • جدانمودن وسائل صرف مايع و غذا، ليف و حوله براي كودك بيمار .
   • تشويق اطرافيان به شستن دست پيش از تماس با كودك و پس از آن .

2. تشويق به مصرف مايعات و غذا:

   پيشنهاد مصرف مقادير كم و مكرر مايع.
   خارج كردن ترشحات بيني بمنظور بهتر كردن جريان مكيدن و تنفس با استفاده ازقطره كلرسديم باتجويز پزشك .
   چنانچه كودك بي اشتها است تشويق به مصرف مايعات و غذاي پركالري باندازه كافي .

   جذب و دفع مايعات،متناوب و بازده ادرار، هرگونه استفراغ يا اسهال را كنترل و يادداشت نماييد.
   كودكان خصوصا شيرخواران را از نظر كم آبي ، تقليل بازده ادرار، خشكي پوست ،گودافتادگي ملاج و سستي تحت نظر بگيريد.

3. تسكين نشانه هاي باليني موضعي :

   مجاري بيني را از نظر سهولت تنفس تميز كنيد.دركودك بزرگتر تشويق نماييد كه نظافت مجاري بيني را درحاليكه دهانش باز است انجام دهد.

   ياد دهيددر زمان سرفه و عطسه ، بيني و دهان را پوشانيده و به خوبي با حوله كاغذي و كلينكس و غيره را برطرف سازد. شستن دست را تاكيد نماييد.

   قطره كلرسديم را بين 20-15 دقيقه پيش از مصرف غذا و درزمان خواب كودك را طاقباز قرارداده و 2-1 قطره چكانيده ظرف مدت 10-5 دقيقه مجددا تكرار كنيد .

   وضعيت كودك را براي جلوگيري از تجمع ترشحات بطور مكرر تغيير دهيد .

   براي رقيق كردن ترشحات، رطوبت را بيافزاييد اين كار با گرفتن دوش آب گرم و يا قراردادن كاسه آب روي رادياتور تامين مي شود

   براي پيشگيري از زخم پوست ، ترشحات را برطرف سازيد تميزكردن ملايم و ماليدن يك پماد نرم كننده مي تواند موثر باشد.

   چنانچه تب عودكنند ه دارد حرارت را با پاشويه وطبق دستور پزشك معالج كنترل كنيد. كودك را از نظر گوش درد، افزايش سرفه و ترشحات چركي تحت نظر بگيريد. چنانچه تب بيمار عود نمايد يا دچار گوش درد، افزايش سرفه، ترشحات چركي شود با پزشك تماس بگيريد.