پنوموني التهاب پارانشيم ريه است كه در دوران كودكي به خصوص در شيرخوارگي و اوايل كودكي شايع مي باشد . پنوموني انواع مختلف دارد كه شامل پنوموني باكتريال- پنوموني ويروسي – پنوموني مايكوپلاسمايي و پنوموني ناشي از آسپيراسيون جسم خارجي مي باشد.

پنوموني ويروسي :

پنوموني ويروسي از پنوموني باكتريال شايعتر است و درتمام گروههاي سني ديده مي شود.

شروع بيماري ممكن است حاد يا موذيانه باشدو علائم آن از تب و سرفه خفيف و بي حالي تا تب بالا ، سرفه هاي شديد و احساس خستگي متغير مي باشد. در ابتداي بيماري انتظار مي رود كه سرفه ها بدون خلط باشد يا اينكه مقدار كمي خلط سفيد وجود داشته باشد.

معمولا پيش آگهي بيماري خوب است درمان عموما علامتي بوده و شامل : معيارهاي بهبود اكسيژناسيون و آرامش بيمار مانند تجويز اكسيژن و بخور سرد ، فيزيوتراپي سينه، استفاده از داروي تب بر ، تجويز مايعات و حمايت از خانواده مي باشد.

پنوموني باكتريال :

پنوموني باكتريال غالبا يك عفونت جدي است .

تظاهرات باليني پنوموني باكتريال بصورت حاد توام با تب و توكسيك ديده مي شود.

درشيرخواران و كودكان كوچكتر علائم شديدتراست كودكان بزرگتر ممكن است دچار سردردمزمن ، شكم درد، دردسينه و علائم تحريك مننژ شوند. ممكن است ديسترس تنفسي وجود داشته باشد يا نداشته باشد در برخي موارد افزايش تعداد تنفس تنها علامت بيماري است.

سرفه در مراحل اوليه خشك ، كوتاه، و فاقد خلط است.

عطش هوا ، افزايش تعداد تنفس و سيانوز اطراف دهان .

آنتي بيوتيك درماني ، استراحت ، تجويز مايعات خوراكي فراوان و استفاده از تب بر براي كنترل تب مي باشد.

آسپيراسيون جسم خارجي :

معمولا بچه هاي كوچك هر شئي را با دهان بررسي مي كنند و به همين دليل مستعد آسپيراسيون مي باشند.

در بدو ورود جسم خارجي در راه هوايي علائم اوغ زدن و سرفه اتفاق مي افتد اما نشانه ها به محل انسداد بستگي دارد.

شايعترين علائم در كودكان مراجعه كننده به بيمارستان شامل : استريدور ، خفگي ، خس خس، توكشيدگي عضلات جناغي و سرفه مي باشد.

خارج كردن جسم هرچه سريعتر بايد انجام شود كودك بايد در يك محيط مرطوب قرارگيرد و از نظر ادم راه هوايي بررسي شود و هرگونه عفونت ثانويه بايد با آنتي بيوتيك مناسب درمان شود.

پنوموني مايكلوپلاسمائي :

شايعترين علت پنوكوني در كودكان 12-5 ساله است كه معمولا در فصول پائيز و زمستان بروز مي كند و در مكانهاي شلوغ شايعتر است .

اغلب مبتلايان با درمان علامتي طي 10-7 روز بهبود مي يابند و به ندرت نياز به بستري شدن وجود دارد.